We zijn al een maand terug van onze derde huttentocht in het natuurpark Mercantour. Terug gedropt in het leven van alle dag. Overgeleverd aan de mallemolen van het dagelijkse leven.
Wat klinkt dit alles negatief ? Toch is deze maand voorbijgevlogen en lijkt die huttentocht alweer zo ontzettend ver weg. Ondertussen werd al wat aan de website, en meer bepaald aan het verslag van onze huttentocht in 2014, verder gewerkt maar er was nog zoveel inspiratie om te delen op deze blog, maar het is er tot dusver niet van gekomen.
Een van de zaken ons opnieuw hebben getroffen, is de fascinatie van de Fransen voor de verhoudingen tussen Wallonië en Vlaanderen. Daar zijn ze nog niet vergeten dat de media hen voorspiegelde alsof we ons toen op de rand van de afgrond bevonden. Zij zijn heel erg verwonderd over het feit dat wij in dit land de veerkracht terugvonden om verder ter gaan. Tezelfdertijd zitten zij gevangen in een slinger die van het ene uiterste naar het andere uiterste overslaat. Zij worden heen en weer geslingerd tussen het rechtse spectrum van Sarkosky en het linkse spectrum van Hollande en geen van deze uitersten geeft hen voldoening. De gulden middenweg blijken ze daarbij niet te vinden.
Voor veel Fransen zijn wij, Belgen, van een exotische soort die ze alleen maar kennen van de verslaggeving op de televisie, en dan vooral op die momenten dat het wat minder goed gaat in ons land. Walen komen ze er al helemaal niet tegen en wanneer ze dan enkele Vlamingen ontmoeten die een mondje van alles praten, zijn ze al helemaal van slag en zelfs een beetje onder de indruk. Op dat moment beseffen ze zelfs de beperkingen van te zeer opgesloten te zijn in hun eigen taalgebied.
Het valt dan ook op hoe spontaan zij zelf altijd opnieuw over die Vlaams-Waalse kwestie beginnen waarbij we, vanuit Vlaamse invalshoek, proberen uit te leggen hoe minder eenvoudig (en minder erg) het allemaal is als het wel lijkt.
Bedoeling was om ook daarover een wat breder boompje op te zetten, maar helaas wordt ook dit iets voor ooit eens later. Maar het blijft fascineren hoezeer die problematiek daar blijft beklijven.