Uiteindelijk dan toch een tocht uitgestippeld met vertrek in Casterino, een gehuchtje nauwelijks die naam waardig, aan het “einde van de wereld”. Zowel vanuit Tende als vanuit Saint-Dalmas-de-Tende rijdt er in juli en augustus een minibusje naar dit vertrekpunt. Buiten juli en augustus kan er van maandag tot zaterdag (m.a.w. niet op zon- en feestdagen) beroep worden gedaan op een belbus (“Transport à demande”).

Omdat onze tocht plaatsvond in september waren we dus aangewezen op de belbus. Zoals in de folder staat, is het voldoende om één dag vooraf te reserveren en gelet dat onze beslissing om te vertrekken ook pas op het laatste moment werd genomen in functie van de weersvooruitzichten, telefoneerden we een dag op voorhand naar de belbuscentrale. Maar dit is duidelijk een misrekening gebleken. Antwoord van de belbuscentrale: “Mais tout le monde veut à Casterino” waaruit dan de consequentie voortvloeide dat we minstens drie dagen op voorhand dienden te reserveren. Ik weet niet of die man in de belbuscentrale ooit al in Casterino is geweest, maar wij dus opnieuw naar af.

Maar niet getreurd. In het reisverslag waarop wij onze tocht inspireerden, stond er ook nog een telefoonnummer van een taximaatschappij. Dit nummer dan maar gebeld maar ook dit bleek een misrekening want de man in kwestie was reeds een 4-tal jaren met zijn taxibedrijf gestopt. Alternatieve taxi’s zijn er ook al niet want die moeten uit Menton komen en dat is toch al flink ver weg en dus zeer duur.

Ondertussen werd de website waarop wij onze tocht inspireerden (en waarvan het concept ook de inspiratie leverde voor deze website) geactualiseerd en werd het bestaan van deze taximaatschappij geschrapt.

Er restte ons nog één optie en dat was stante pede met de trein naar Tende te vertrekken en daar te overnachten in de gîte d’etappe “Les Carlines”. De telefonische reservatie vlotte daarbij zeer goed. Bij aankomst in Tende hadden we trouwens nog wat tijd over om een snelsnel-bezoekje te brengen aan het gratis departementale museum “Des Merveilles”. Dit museum evoceert de geschiedenis van de “Vallée des Merveilles”, van in de bronstijd tot heden.

Bekijk hier een introductiefilmpje over dit toch wel boeiende museum:

Dan maar te voet van Tende naar Casterino

Het opzet was om te proberen een lift te versieren vanuit Tende naar Casterino en als dat niet lukte restte er ons nog een plan B: de hele weg van Tende over de bergen naar Casterino te voet afleggen en dan van daaruit onmiddellijk doortrekken naar de Refuge de Valmasque. Dat laatste stuk mocht geen probleem vormen want in de oorspronkelijke plannen was voorzien om pas omstreeks 14.30 uur in Casterino te vertrekken en de weg daar naartoe is nu ook niet zo lang.

Na het museumbezoek mits een aantal keren de weg vragen, dan toch vlot “Les Carlines” gevonden. Daar waren we de eersten, maar niet de enigen want later op de avond zou ons nog een groepje van vier Bretoenen komen vervoegen. Zij kwamen pas laat met de wagen aan, dit nadat wij in het dorp nog een pizza waren gaan eten.

Nadat ze waren aangekomen bleek dat zij niet alleen dezelfde plannen hadden als wij maar bij de voorbereiding ook met dezelfde problemen werden geconfronteerd. Zijzelf hadden namelijk de moeite genomen om 3 dagen vooraf het belbusje te reserveren (iets wat de bediende van de belbuscentrale beweerde maar dat nergens stond meegedeeld: één dag op voorhand zou namelijk voldoende moeten zijn) en eveneens bot gevangen. Ook voor hen was er geen plaats meer in het belbusje, wel in de herberg.

Zij hadden dan maar beslist om met de eigen wagen naar Casterino te rijden en om dan halverwege de Refuge de Merveilles en de Vallon de Minière de oversteek terug naar Casterino te maken om daar terug hun wagen op te pikken.

Na het uitwisselen van de plannen zochten we ons bedje op…

Klik HIER om verder te gaan.