Maandelijks archief: augustus 2016

Trektocht september 2016 is voorbereid

De voorbereidingen van onze septembertocht 2016 zijn af en waren eigenlijk een makkie. Enerzijds konden we teren op de voorbereiding van onze tocht van 2015, die door omstandigheden enigszins anders uitgedraaid is dan voorzien, en anderzijds is er ook de vertrouwdheid met het terrein en de omgeving die alles wat gemakkelijker maakt.

Opnieuw vertrekken we met de avondbus van Nice (trouwens in september de enige bus van de dag) naar Saint-Martin-Vésubie die om 17.00 uur precies vertrekt in Nice-Vauban. Na een traject van bijna 2 uur komen we dan via de mooie vallei van de Vésubie aan in Saint-Martin-Vésubie.

Vooraf hebben we dan een taxi besteld waarbij we hopen dat die opnieuw netjes wacht op de bus. Vorig jaar hadden we wegens onder meer een grote voetbalmatch in Nice bijna een uur vertraging en toen bleef de taxi netjes wachten op de bus. Voor € 50,- bracht die taxi ons toen naar Madonna de Fenestre terwijl we er dit keer op rekenen dat hij ons nu naar de Gîte d’étape van Le Boréon, op 1640 meter hoogte, brengt. Hopelijk heeft de bus dit keer ook minder vertraging.

De nacht brengen we dan door in de gîte d’étape du Boréon om dan ’s anderendaags, op dag 1 de 13,2 km naar de Rifugio Soria Elena (op 1800 meter hoogte) te overbruggen. Daarbij zijn de eerste drie km vrij gesapig  waarbij we reeds dichtbij de gîte de rood/witte streeps van de GR52 kunnen volgen. Na die eerste 3 gesapige km volgt dan gedurende 5,5 km een vrij stevige klim tot 2500 meter hoogte waarna dan een halve kilometer kan worden gedaald om 70 meter lager uit te komen en dan opnieuw een halve kilometer klimmen tot circa 2.470 meter. Maar vanaf dan zijn de resterende 4 km één lange afdaling.

Hoogteprofiel Dag 1

Hoogteprofiel Dag 1

Dag 2 brengt ons van de Rifugio Soria Ellena naar de Rifugio Pagarì, waar we eind september 2015 reeds hebben overnacht en waar we de laatste trekkers van het seizoen waren. Achter ons ging de deur weer voor 8 maanden op slot.

Dit wordt een tocht van 9,6 km en eigenlijk een tocht die we in september 2015 in omgekeerde zin wilden doen. De eerste 6 km wordt het stijgen tot 2750 meter, daarna is er gedurende 2 km een afdaling tot circa 2400 meter om tot slot nog anderhalve km te klimmen tot 2650 meter.

Hoogteprofiel dag 2

Dag 3 brengt ons van de Rifugio Pagarì naar Auberge Ste-Madelaine in Castérino (op 1560 meter hoogte), waar we in september 2014 reeds hebben overnacht. Belangrijke delen van dit 13 km lange traject zijn ons daarbij reeds bekend. Zo deden we het eerste stuk tot aan Pas d’Agnel (op 2550 meter hoogte) reeds in september 2015, waarbij er eerst een stuk dalen is tot aan Lago Bianco waarna een steile klim tussen grote rotsblokken naar Pas d’Agnel; Daarna is er gedurende de resterende 7 km één lange afdaling waarbij we ons de laatste 4,5 km langs de vallei van de Valmasque opnieuw op vertrouwd terrein bevinden: een traject dat we reeds in beide richtingen afgewandeld hebben.

Hoogteprofiel Dag 3

Dag 4 en laatste wandeldag gaat dan gedurende 10 km bergaf van Castérino naar St.-Dalmas de Tende om daar onze trein van 16.01 uur (met overstap in Breil-sur-Roya) of ten allerlaatste om 17.29 uur (rechtstreeks) naar Nice te halen.

Deze etappes staan ondertussen ook reeds verder uitgewerkt op de pagina met de beschrijving van de tocht van 2016.

 

 

Altijd leuk om horen…

Wanneer je een informatieve website opzet, zoals deze hier over rugzaktrekken in de Mercantour, dan is dat steeds met de betrachting om andere mensen dienstig te zijn. Zo was er eind februari van dit jaar (2016) de vraag van ene Ellen Maertens of onze eerste tocht (deze van september 2013) haalbaar zou zijn met kinderen tussen de 8 en 14 jaar (zie onderaan het voorwoord van deze site) ?

Mijn antwoord vind je daaronder, maar daarna ben ik nog verder informatie blijven delen met Ellen. Om praktische redenen (bezetting van de refuges) zou ze de tocht in omgekeerde richting als beschreven, maken.

En zopas kreeg ik een kort maar zeer enthousiast mailtje dat ze net terug is: “Tocht was super!!! Dikke merci!!!!”. Met flink veel uitroeptekens dus. Voorts belooft ze een verslag om in deze kolommen op te nemen.

Bij mijn weten is Ellen de eerste die concreet gebruik gemaakt heeft van de info op deze website, maar wanneer daarna iemand met zoveel enthousiasme terugkeert, dan kan dan alleen er maar toe aanzetten om met nog meer gedrevenheid aan deze website verder te werken.

Ik kijk dan ook vol ongeduld uit naar dat verslagje en naar de bijhorende foto’s.