Refuge de Valmasque — Refuge des Merveilles

Ook voor de tweede dag maakten we dankbaar gebruik van een voorganger die zijn informatie aan het internet toevertrouwde. Hij rekent voor het volledige traject tussen de twee refuges vier uren. Met dit in het achterhoofd wisten we dat we ons helemaal niet hoefden te haasten. Maar desondanks bleek ook deze tijdsindicatie een grove tijdsonderschatting. Wijzelf hadden toch wel  6 uur voor dit traject nodig. Maar dat kan ook voor een deel aan die te zware rugzak, het bekijken van de rotsgravures en het maken van de foto’s hebben gelegen. Die dag hebben we toch wel heel relaxed gewandeld en veel gerust en getreuzeld.

De nacht in de Refuge de Valmasque verliep toch wel enigszins minder voorspoedig dan verhoopt: in de slaapzalen is men er zeer krap behuisd (diegenen die bovenaan sliepen dienden hun rugzak op te hangen aan een haak in het gebinte van het gebouw) terwijl voor een minder vast slaper het geronk van bedsnurkers nu ook niet bepaald bijdraagt tot een goede nachtrust. Op de koop toe ’s avonds wellicht ook wat te veel vocht opgenomen zodat ik verschillende keren met de zaklamp uit de bedstee diende te stappen om mij aan de buitenkant van het gebouw tot achteraan diende te begeven om mijn plasjes aan de toiletten toe te vertrouwen.

Maar hierover wil ik niet klagen want dit was op zijn manier toch ook wel heel erg avontuurlijk en zelfs gezellig terwijl men voor een meersterrenhotel ook niet in de middle of nowhere dient te zijn. De refuge is namelijk niet met de wagen bereikbaar.

Niet bederfelijk voedsel zoals rijst, pasta’s en conserven wordt er maandelijks met een helikopter aangevoerd terwijl bederfelijke zaken zoals brood tijdens juli en augustus voor de laatste kilometers met muilezels wordt aangevoerd en buiten deze maanden door menselijke dragers met rugzakken.

Daarenboven werden we die morgen getrakteerd op een fantastische met goud beladen zonsopgang boven het meer. Woorden schieten hier te kort maar beelden zeggen hier des te meer.

Maar meer dan waarschijnlijk staat deze refuge bij de “Club Alpin Français” op het prioriteitenlijstje van de te vernieuwen refuges zodat over enkele jaren ook daar een refuge mag worden verwacht van het type zoals we dat in september 2014 in de refuge de Nice mochten leren kennen.

     

Waren we bij de eerste die wakker waren, we waren de laatsten om aan de refuge te vertrekken. Die grote haast van de andere trekkers snapten we niet want zowel naar de Refuge de Nice als naar de Refuge de Valmasque is het eigenlijk niet zo ver stappen. Maar omstreeks 9 uur togen we dan toch ook op stap.

Van Refuge de Valmasque naar Refuge de Merveilles

Deel 1: van Refuge de Valmasque naar de voet van de Baisse de Valmasque

Hoogeteprofiel:

De tocht:

Eerst ging het voorbij “Le Lac Vert” richting Baisse de Valmasque. Dit bergmeer, waar de refuge aan gelegen is, is gedurende 9 maanden per jaar bevroren. Dit zorgt er voor zorgt dat het meer vrijwel volledig is gevrijwaard van schadelijke bacteriën. Dat wist ons een bewoner uit Brigue te vertellen. Hij komt dikwijls naar het meer om er te vissen en overnacht dan in de refuge.

In het meer komen ook geen vervuilende afvalwaters. De Refuge de Valmasque beschikt immers over een eigen waterzuiveringsinstallatie.

Het eerste benodigde merkpunt is nr. 97 op 2294 meter hoogte. Om dit te bereiken is het wat klimmen en klauteren over rotsen (traject op stafkaart aangeduid met stippellijn), maar kans om verloren te lopen is er niet. Alles wijs hier grotendeels zichzelf uit.

Aan merkteken met nr. 97 vervoegen we opnieuw een pad dat van beneden komt. Langs de boorden van “Le Lac Vert” volgen we daarbij een pad dat nog door het Italiaanse leger werd aangelegd (wij bevinden ons hier nog steeds in een grensgebied dat vroeger tot Italië behoorde).

Daarna daalt het een kleinigheid, tot 2278 meter, tot aan een klein stuwdammetje dat het water van “Le Lac Noir” in bedwang houdt. Het pad gaat nu pal langs het meer, tot aan het volgend stuwdammetje (2341 meter) dat het water van het volgend stuwmeertje, “Lac du Basto”, tegenhoudt. Langs het “Lac du Basto” gaat het enigszins de hoogte in. Verloren lopen is nog steeds niet mogelijk en vervolgen onze tocht tot aan merkpunt 96. Hier komt van links het pad vanuit Castérino via de Refuge Fontanalbe (nog enkele jaren gesloten wegens renovatie), “Le Lac Vert de Fontanalbe en de Baisse de Fontanalbe (2574 m).

Dit is het pad dat we tijdens de tocht van september 2014 zullen kruisen. En het is ook de plaats waar we tijdens de wandeling van september 2014 volop gemzen en steenbokken zouden ontmoeten. Maar niet dus tijdens onze tocht van september 2013 (PS: tijdens onze trektochten van 2014 en 2014 zagen we deze dieren op deze plaats in massa, waarbij het ook opviel hoe verrassend weinig mensenschuw deze dieren zijn en men ze zelfs van vrij dicht kan benaderen en fotograferen).

Deel 2: Voet van de Baisse de Valmasque tot Refuge de Merveilles

Hoogteprofiel:

Het volgende merkteken met nr. 95 (2363 meter) bevindt zich een 200 meter verderop. Richting rechts klimt het steil bergop via een piepklein meertje en daarna via de “Baisse du Basto” (2693 meter) naar de “Refuge de Nice” (2232 m). Maar dat is iets voor het volgende jaar (trektocht 2014).

Dit jaar blijven we echter zuidwaarts wandelen waarbij ons na “Le Lac du Basto” ons eerste stevig klimmetje van de dag opwacht, naar de “Baisse de Valmasque” op 2549 meter hoogte. Hier bevindt zich ook markeringspunt 94. Vanaf merkpunt 95 volgen we tot aan Refuge de Merveilles het met rood-en-wit gemarkeerd GR-pad.

Gedetailleerde informatie over onder meer deze GR 52, maar ook over GR 5 en GR 52A) is te vinden in de topogids “La Grande Traversée des Alpes / Le Mercantour / Vallée des Merveilles). Dit boekje is in ons land vlot verkrijgbaar. Wij kochten bv. ons exemplaar in de winkelketens “AS Adventure”. Online is dit boekje bv. te koop bij de Nederlandse reisboekwinkel “De Zwerver”. Het traject zoals hij hier op deze webpagina beschreven, is wel in de tegenovergestelde zin zoals beschreven in de topogids.

Klom het flink, de afdaling is nog steiler. Hier gaat het pad stevig zigzag om zo de Vallei van de Wonderen (“Vallée des Merveilles) binnen te wandelen:  het gebied waar we eeuwenoude rotsgravures zullen ontmoeten. Dit is een strikt gereglementeerde zone waar strenge regels gelden.

We passeren enkele piepkleine meertjes zonder naam en komen voorbij de eerste rotsgravures aan de “Roche de l’Autel”. Zelf beschik ik niet over foto’s van deze rots maar kon ik daarvoor wel terecht bij Alain Declaix van http://www.altituderando.com/:

We bevinden ons op 2294 meter hoogte en vervolgen onze weg richting naar de volgende rotsgravures met de naam “Le Chef de Tribu”, of althans naar een replica van deze rots.

In oktober 1988 haalden historici namelijk de originele  één ton wegende rotssteen weg om hem onder te brengen in het museum van Tende. Deze “Chef de Tribu” diende weggehaald te worden om hem tegen (verder) verval te vrijwaren .

“Canal U”, de webtelevisie van het plaatselijke hoger onderwijs plaatste op zijn site daarover het volgende filmpje:

Stèle pour stèle dans la Vallée des Merveilles

En octobre 1988, préhistoriens et pouvoirs publics décident d’enlever la stèle du chef de tribu de la vallée des Merveilles (1 tonne), pour la sauver des dégradations, et de la remplacer par un moulage parfaitement identique. Vues réelles et aériennes.

Zelf maakte ik de volgende foto van de replica:

Volgende rotsgravure in het rijtje is de beeltenis van “Le Christ”. Let wel: deze rotsgravures dateren uit het koper- en bronstijdperk en zijn dus menig eeuwtje ouder dan die Christusfiguur waarover ze een volledig boek hebben volgeschreven. Mij lukte het alvast om daarvan de volgende foto te nemen:

Nog steeds is er helemaal geen gevaar om verloren te lopen want het pad gaat steeds maar rechtdoor tot aan “Le Lac Mouton”, aan merkpunt 93 op 2176 meter hoogte. Maar vooraleer tot dat punt af te dalen, zijn er op circa 2225 meter hoogte eerst nog de gravures van “Roche de l’Éclat”.

Na de “Roche de l’Éclat” is het op een relatief vlak parcours in vogelvlucht nog 500 meter wandelen tot aan merkpunt 93 aan het “Lac Mouton”. Daar vervoegt ons van rechts een pad afkomstig van “Pas de L’Arpette” (merkteken 402 op 2511 meter hoogte). Van hier is het quasi rechtdoor nog een 50 meter dalen tot aan de 700 meter verder gelegen “Refuge des Merveilles”, (merkteken 92) waar we onze tweede dag in een berghut zullen doorbrengen en die we al van zeer ver zien liggen aan “Le Lac Long supérieure”.

Wanneer we aan de refuge aankomen, is het hoop en al 16 uur. We hadden dit vroege aankomstuur als dusdanig ingepland en omdat het weer het toeliet, lieten we onze rugzakken achter in de refuge om nog een uitbreiding aan deze tweede dag te breien.

De “Cime du Diable” op 2685 meter hoogte was hierbij wat te hoog gegrepen, maar zowel de “Pas du Trem” (2480 meter hoogte) en “Pas du Diable” (merkteken 405) op ongeveer dezelfde hoogte, waren best haalbaar.

Hier kan trouwens worden aan toegevoegd dat hiervoor de GR52 verder dient te worden gevolgd, pad dat verder loopt naar Authion (2075 meter, met parkeergelegenheid), Sospel en Menton.

Het was flink doorstappen, maar in circa 75 minuten heen en 60 minuten terug over een afstand van circa 2,5 km enkel en het overwinnen van een hoogteverschil van 350 meter was dit toch wel een sportief surplusje dat met de achtergelaten rugzakken zeker niet onoverkomelijk was. Onderweg ontmoetten we vier meertjes die elk op een terras waren gelegen en waarbij men vanuit het lagergelegen terras nooit het meertje van de hoger gelegen terrassen kon zien. In die zin was het elke keer een verrassing om een nieuw terras te bereiken en nieuwe landschappen en uitzichten te ontdekken.

Op de koop toe zagen we op enkele honderden meter van ons de eerste (en enige) gemzen van die vakantie.

     

Heel even was er de tijd om te genieten van de uitzichten aan weerszijden van zowel de “Pas du Trem” als de “Pas du Diable”. Niettegenstaande er nog flink wat zin was om de GR52 verder af te wandelen, moesten we hier echter op onze stappen terugkeren om ons voor te bereiden op het avondmaal en de overnachting.

De “Refuge des Merveilles is flink wat moderner en ook flink wat groter (80 zomerbedden) dan deze van de Valmasque (54 zomerbedden). Naar verluidt is dit trouwens een van de grootste refuges van de Franse Alpen. Verwonderlijk is dat niet want heel wat mensen is dat een tussenstop bij een tweedaagse naar de “Vallée de Merveilles” vanaf “Lac des Mesches”. Verder is deze refuge ook via een met flinke stenen bezaaide weg te bereiken met 4×4 zodat de bevoorrading hier heel wat minder problemen stelt dan bv. in de “Refuge de Valmasque”.

De Refuge de Merveilles is verder ook nog het eindstation voor de 4×4’s die vanuit Tende toeristen naar de grotsgravures brengen. Mogelijks is dat in juli en augustus enigszins anders, wij hadden daar in september alvast geen last van.

Deel 3: Er een extraatje aangebreid

Omdat we ondanks ons getalm veel te vroeg de refuge des Merveilles bereikten (en we dit wel degelijk hadden ingepland), besloten we onze rugzakken aan de refuge achter te laten en nog eens in ijltempo naar boven, naar de Pas de Trem en de Pas de Diable (1.15 uur heen en 1.00 uur terug), te stappen. Dit was ondanks het haasttempo zeker de moeite.

 

De route naar Pas de Trem en Pas du Diable omhelst een stevige klim. Maar het pad is eenvoudig te volgen. Het volstaat om de markeringen van de GR 52 te volgen. De route is ook dermate eenvoudig dat er enkel markeerpunten zijn aan de Refuge des Merveilles (nr. 92) en aan de eindpunten Lacs des Diables (nr. 404) en Pas du Diable (nr. 405).  Aan de Päs du Trem  is er als dusdanig geen markeerpunt, maar eens men aan de Pas du Diable is vindt men dat als het ware met de ogen toe.

 

Einde dag 2.

Wie meer wil te weten komen over de historische en wetenschappelijke waarde van deze rotsgravures kan daarvoor terecht op de volgende links:

• http://www.ac-nice.fr/arts//sitehida/MtB%C3%A9go.pdf
• http://www.hominides.com/html/lieux/vallee-des-merveilles-gravures.php
• http://roya.photos-provence.fr/gravures-rupestres.php
• http://fr.wikipedia.org/wiki/Vall%C3%A9e_des_Merveilles

(nog een interessante link: http://www.theoutdoors.be/avonturen/2010/mercantour2010.php)

Klik HIER om door te gaan naar het verslag van de 3de dag