Door corona hebben we in 2020 uiteindelijk geen trektocht in het natuurpark Mercantour gemaakt terwijl wij in de nasleep van corona in 2020 onze werkwijze enigszins hebben gewijzigd waarbij we gedurende 3 nachten hebben overnacht in de Auberge Sainte Marie-Madeleine in Casterino, uitgebaat door dezelfde mensen die ook de gîte uitbaten. Vanuit deze uitvalsbasis hebben we dan 2 trektochten ondernomen, waaronder een naar de Col de Tende. Dit inspireerde ons om dit jaar van Tende naar het Italiaanse Limonetto te trekken en van daaruit terug naar Casterino.

Oorspronkelijk was het de bedoeling om vanuit Tende de GR 52 naar de Col de Tende te volgen, maar het toevallig ontdekken van een Italiaanse berghut net op de grens, de Rifugio Don Barbera, op 2079 meter hoogte, opent het perspectief om de tocht van Tende naar Limonetto uit te splitsen in twee delen. In vergelijking met de GR 52 biedt ons dit de kans om wat langer boven de boomgrens te wandelen en om tijdens de tweede dag de fortengordel op de bergkam, op de grens tussen de twee landen, te verkennen.

Dag 1: Tende (gîte ‘Les Carlines’- Rifugio Don Barbera)

Zoals het enige jaren mijn gewoonte is, heb ik ter voorbereiding de tocht netjes uitgetekend op AllTrails.com. De oranje genummerde merkpunten zijn de plaatsen waar zich de genummerde houten wegwijzers bevinden.

(klik op de groene titel rechts bovenaan om naar de tocht op de website van AllTrails te gaan)

Die eerste dag wordt een tocht van 14,82 km waarbij in Tende aan het station wordt gestart op 800 m hoogte en er geëindigd wordt op 2079 m hoogte. Daarbij worden de eerste 5 km heel gezapig bergop, maar daarna wordt het toch wel pittig. Op het einde van de dag moeten er net geen 15 km op de teller staan.

De dag voordien komen we in Tende aan met de trein uit Nice waarbij we nogmaals overnachten in de gîte ‘Les Carlines‘. Vorig jaar passeerden daar bij onze terugkeer uit Casterino en merkten we tot onze ontzetting dat deze gîte te koop stond. Daarbij ontmoetten we ook de dochter van uitbaatster Catherine Gobbi, die ons bevestigde dat haar moet wou stoppen met het uitbaten van de gîte.

Enkele dagen geleden dan toch nog eens meet Catherine Gobbi gebeld en deze wist te melden dat de gite weliswaar nog steeds te koop staat maar dat in afwachting dat er een koper wordt gevonden, de gîte nog steeds open is voor trekkers.

Dit is toch wel een opluchting, al is er als alternatief nog steeds het Hotel du Centre, waar we ook al eens hebben overnacht. Veel andere overnachtingsalternatieven blijken in Tende niet beschikbaar.

Dag 2: Rifugio Don Barbera – Limonetto (B&B L’Abbric)

(klik ook hier op de groene titel rechts bovenaan om naar de tocht op de website van AllTrails te gaan)

Vanuit de Rifugio Don Barbera (2079m) waren er enkele mogelijkheden. Een eerste mogelijkheid was reeds hier starten met het bewandelen langs de fortengortel die de grens vormt tussen Frankrijk en Italië, maar na enig beraad is beslist om twee kilometer op onze stappen van de dag ervoor terug te keren en om aan merkpunt 314 (nr. 1 op de kaart van dag 2) rechtdoor te wandelen en zo door te steken. Een pad dat bij AllTrails niet bekend is maar dat wel degelijk voorkomt op een recente kaart die we nog vorig jaar in Casterino hebben gekocht.

Eenmaal opnieuw aan de grens van beide landen wordt er dan geopteerd om de fortengordel af te wandelen tot aan het Fort Central, van waaruit dan aan ‘Chalet Marmotte’ door de alpenweiden kan worden afgedaald naar Limonetto, waar overnachtig is voorzien in ‘B&B L’Abbric’.

Dag 3: Limonetto (B&B L’Abbric) – Casterino (Auberge Marie-Madeleine/gîte)

Op dag 3 keren we dan van Limonetto terug naar Castérino en bevinden we ons in gebied dat we reeds vorig jaar deels hebben verkend. Maar toen hebben we van Casterino tot Col de Tende de militaire weg gevolgd terwijl we nu meer dwars de grens zullen oversteken.

Dag 4: Casterino – Refuge de Merveilles via Baisse de Fontanalbe en Mont-Bégo

De eerste 9 km van 15 km van dag 4, tussen Castérino en de Baisse de Valmasque via de Baisse de Fontanalbe, brengt ons (onvermijdelijk) in bekend gebied. Maar geen nood want dit behoort tot de mooiere stukjes van het natuurpark.

Maar eens op de Baisse de Valmasque dalen we niet af naar de Vallée de Merveilles maar volgen we rechts het pad richting de Mont Bégo, waarbij we net voorbij de Mont Bégo met 2838 meter het hoogste punt van deze dag maar ook van deze 5-daagse wandelvakantie zullen bereiken. Waarna het bergaf gaat om zo op een alternatieve manier de Refuge des Merveilles te bereiken.

Dag 5: Refuge des Merveilles – treinstation Fontan-Saorge

Voor deze laatste dag niet terug naar Tende of naar Saint-Dalmas-de-Tende. Wel hebben we een pad gevonden dat ons naar Fontan leidt, waar we dan de trein huiswaarts kunnen nemen, waarbij we na eerst 2,3 km dalen (van 2.120 meter naar 1.954 meter) gedurende een kleine kilometer opnieuw een klimmetje tot 2.258 m hebben met daarin op het einde enkele pittige stukken tot zelfs 59% hebben.

Maar eens we dat punt hebben bereikt is er over een afstand van 12,5 km een zeer gezapige afdaling tot aan het eindpunt, zowat de hele tijd door bebost gebied, op de flank van een beekvallei.

Trouwens benieuwd wat de siuatie ter plaatse zal zijn want het kleine dorpje Fontan werd op 2 oktober 2020 heel ernstig getroffen door storm Alex. Vorig jaar was van op de trein heel goed de schade op te merken die door het onweer werd aangericht.

De mood zit er goed in. Nog maar pas is onze tocht van 2019 tot in de puntjes uitgewerkt of er is al inspiratie voor een nieuwe tocht. De haalbaarheid van de etappes en de overnachtingsplaatsen dienen nog te worden nagezien, maar in grote lijnen zal bij leven en welzijn deze tocht er wellicht als volgt uitzien:

Dag 0: Treinreis Nice – Fontan

De treinreis mag geen probleem opleveren. Het spoorlijntje van Nice naar Tende kennen we reeds vrij goed en reeds één keer stapten we uit in het stationnetje van Fontan-Saorge om een wandeling te maken in Fontan.

In Fontan-Saorge aankomen om 15.31 uur om dan nog de trektocht aan te vatten, is wellicht te laat. Maar we verzinnen wel iets om dag 0 door te brengen: bv. een tussenstop in Breil-sur-Roya of een bezoek aan Saorge ? Mogelijkheden te over om ter plaatse wat te exploren zodat we in Fontan of Saorge kunnen overnachten en ’s morgens de eerste dag van onze trektocht aan te vatten.

Dag 1: Tende – Rifugio Don Barbera

Dag 2: Refugio Don Barbera – Limonetto

Dag 3: Limmonetto – Gîte de Casterino

Dag 4: Gîte de Casterino – Refuge des Merveilles

Dag 5: Refuge des Merveilles – station Fontan-Saorge

Tot daar deze grote lijnen. De verdere uitwerking is voor later.

Ik weet het. Mea culpa, mea maxima culpa: er is nog zoveel werk aan deze website en dito blog maar er is de laatste maanden zo bitter weinig aan gebeurd. Nochtans blijven de intenties levendig…

Waar we in 2018 niet in het natuurpark zijn gaan trekken, zijn we er nu opnieuw helemaal klaar voor en zijn we volop onze nieuwe tocht voor begin volgende maand aan het voorbereiden.

Gelet op het feit dat we ginds het terrein en de wegen al wat beginnen kennen, en er in het voor begin volgende maand uitgetekende traject grote gedeelten zijn die we al beginnen kennen, is het toch meten, wikken en wegen en keuzes maken. Het risico zit er namelijk in om (nogmaals eens) te veel hooi op de vork te willen nemen…

Het voor dit jaar uitgestippelde traject ziet er als volgt uit:

Dag 0: Bustraject Nice – St.-Martin-Vésubie (968 m)

Met de lijnbus van Nice naar St.-Martin-de-Vésubie. Een trip die we reeds verschillende keren hebben gedaan en waarbij de mooie passage door de Gorges de la Vésubie ons steeds weet te bekoren.

Sinds 30 juni 2018 kreeg Nice er een 2de tramlijn bij. In december van datzelfde jaar kwam er een eerste verlenging en werd ook de luchthaven door deze nieuwe tramlijn bediend. In juni van dit jaar volgde dan een tweede uitbreiding tot dichter in het centrum van Nice. In december van dit jaar volgt dan nog een verdere uitbreiding van tramlijn 2 terwijl ook het eerste baanvak van lijn 3 in dienst komt.

Dit zorgt er voor dat op 2 september eerstkomende (2019) het volledige busnet wordt herschikt en hernummerd. Zo gaat de vroegere buslijn 730 naar Sain-Martin-Vésubie voortaan als buslijn 90 door het leven terwijl de bus ook niet langer aan het busstation Vauban” vertrekt maar wel aan “Grand Arénas”, en dat is vlakbij de luchthaven.

Nieuw is ook dat er niet enkel een namiddagbus om 17 uur is maar zowel een bus met vertrek om 16.30 uur als om 18.30 uur. Aankomst is respectievelijk om 17.45 uur en 19.45 uur. Omdat het centrum van Nice niet langer moet worden doorkruist, duurt de rit dan ook een half uur minder lang.

Maar waar we voorheen na aankomst met de bus in Saint-Martin-Vésubie met de taxi doorreisden naar ofwel de Gîte de Boréan of de Refuge de Madone de Fenêstre, willen we dit keer onze eerste nacht doorbrengen in de Gîte d’étape “La Rougière”, waar we trouwens reeds 2 x te gast waren, maar dan wel na onze laatste staptocht op de terugweg naar Nice. Met deze nieuwe dienstregeling moeten we ’s anderendaags niet zo vroeg uit de veren om ’s morgens om 7 uur onze enige morgenbus te halen.

Dag 1: Saint-Martin-Vésubie – Gîte de Boréon via Cime de Pigau (2336 m)

Na overnachting in Saint-Martin-Vésubie maken we ons klaar voor een tocht van 14,2 km (die aan herkenningspunt 432 eventueel ook kan worden ingekort tot 12,6 km) naar de Gîte de Boréon.

We starten op 968 meter hoogte om via de herkenningspunten 387, 386 en 385 geleidelijk te klimmen tot aan de Cime de Pigau op 2316 meter hoogte (geen markeringspunt) en op 7 km van het vertrekpunt. De afstand van de tocht is niet zo heel lang maar het wordt toch een stevige inlooptocht. Toch vinden we het de moeite waard omdat we het grootste deel van dit traject reeds in september 2014 (cfr. dag 4) in omgekeerde richting hebben afgelegd. Maar toen zaten we boven de mist en hadden we geen zicht op de vallei:

Ook al zullen we nu wellicht geen wilde paarden en vale gieren op de uitkijk ontmoeten, toch blijft dit een tochtje dat de moeite waard is.

Maar waar we in 2014 vertrokken in de Refuge de Madone de Fenestre is het nu de bedoeling om aan markeringspunt 431 (Pas de Robines de la Maïris op 2124 meter hoogte) af te dalen naar Le Boréon.

Wanneer we over voldoende tijd beschikken, nemen we de ietsje langere variant en slaan we ter hoogte van markeringspunt 432 (op 10 km van het vertrekpunt en op 1810 meter hoogte) links af om via markeringspunt 384 lichtjes stijgend de flank van de berg te volgen tot markeringspunt 383. Daar dalen we via markeringspunt 382 af tot aan de asfaltweg, op een boogscheut van de oostelijke hoek van het stuwmeer.

Aan de asfaltweg slaan we ter hoogte van herkenningspunt 381 de geasfalteerde afslag links in we naar rechts om daarna aan herkenningspunt 370 rechts af te slaan om de Gîte de Boréon te bereiken.

Dag 2: Gîte de Boréon – Refuge de Nice via Refuge de Madone de Fenestre

Dit wordt een zware en lange tocht van 16,5 km lang via de Pas de Ladres (2448 m, op 7,2 km van het vertrekpunt van de etappe) en de Pas du Mont Colomb (2548 m, op 13,8 km van het vertrekpunt van de etappe).

Het eerste deel van de tocht, tot aan Pas de Ladres, kennen we al van de eerste dag van onze tochten in 2016 en 2017 :

Na de overnachting in de gîte d’étape van Le Boréon (markeringspunt 370, 1497 m) hebben we het gemakkelijk en hoeven we enige tijd maar de rood/witte streepjes van de GR 52 te volgen. Eerst gaat het tot aan de ingang van het natuurpark aan markeringspunt 371. Vandaar naar het daar vlakbij gelegen merkpunt 377 om dan via merkpunt 379 merkpunt 380 aan de rand van het natuurpark te bereiken. Daarna gaan we opnieuw dieper het natuurpark in om via de Réfuge privé “À Saladin” en via de watervallen merkpunt 423 aan de “Pont de Peirarstrèche” voorbij te komen. Daarna naar merkpunten 424 en 425 (1936 m) waarbij het paadje naar links naar de Réfuge de Cougourde loopt.  Wij blijven de GR 52 naar rechts volgen tot aan merkpunt 427 (2197 m). 200 m daar voorbij passeren we op weg naar merkpunt 428 voorbij  “Lac de Trécolpas” (2150 m, op 6 km van het vertrekpunt van de etappe). Kort voor merkpunt 428 op de Pas des Landres (2448 m) gaat het steil zigzag naar boven.

Waar we op Pas de Ladres in het verleden naar links gingen, richting Col de Fenestre, kiezen we dit keer het pad naar rechts om nog steeds de GR 52 te volgen en via markeringspunt 368 af te dalen naar de Refuge de Madone de Fenestre op 1903 meter hoogte (markeringspunt 357).

Vanaf Madone de Fenestre volgen we tot aan de overnachtingsplaats Refuge de Nice nog steeds de GR 52 en wordt het opnieuw klimmen om via de markeringspunten 359 en 367 de Pas du Mont Colomb te bereiken (markeringspunt 400 op 2548 meter hoogte en op 13,8 km van het vertrekpunt van de etappe ). Dan volgt een steile afdaling tot aan de vallei aan Lac des Fous (markeringspunt 416 op 15,2 km van het vertrekpunt van de etappe). Vanaf hier is het via een breed pad langs het meer nog 1,2 km zwak stijgend om net voorbij het meer met trappen nog kort klimmetje naar de Refuge de Nice (op 2232 meter hoogte) te maken.

Dag 3: Refuge de Nice – Gîte Neige et Merveilles (Lac des Meches)

Na een zware tweede etappe van 16,5 km en twee cols op circa 2500 meter hoogte wordt de derde dag net iets minder zwaar. Opnieuw twee cols (Baisse de Basto op 2693 m en Baisse Fontanalbe op 2574 m) maar wel 2,5 km minder lang waarbij de weg van de Refuge de Nice naar de Baisse de Basto slechts 3 km lang is en slechts 460 meter hoogteverschil.

Vanaf de Refuge de Nice (op 2232 meter hoogte) tot aan de oever van Le Lac du Basto , aan de voet van de Baisse de Valmasque en de Naisse de Fontanalbe (herkenningspunt 95 op 2363 meter hoogte), is het nog steeds de rood-witte merktekens van de GR 52 volgen. Waar de GR 52 zijn weg vervolgt via de Baisse de Valmasque naar de Refuge des Merveilles, zetten wij onze weg verder via de Baisse de Fontanalbe .

Aan de refuge is er eerst een korte afdaling met trappen om daarna vanaf het markeringspunt 418 de eerste klim aan te vatten waarbij we voorbij enkele meertjes komen, eerst Le Lac Niré als grootste op 2353 meter hoogte (op 1,3 km van het vertrekpunt van de etappe) en daarna 3 kleine meertjes zonder naam. Baisse de Basto (markeringspunt 401, op 3,1 km van het vertrekpunt van de etappe is op een hoogte van 2693 m de eerste top van de dag.

Na deze niet zo zware top volgt een flinke afdaling naar markeringspunt 95 aan de voet van de Baisse de Valmasque en van de Baisse de Fontanalbe , op 2363 meter hoogte en op 5,2 km van het vertrekpunt van de etappe.

Vanaf merkpunt 95 volgt er een korte maar nijdige klim naar de Baisse de Fontanalbe (aan markeringspunt 397, op 2574 meter hoogte) maar eens die bereikt is het één lange afdaling naar de Gîte Neige et Merveilles aan Lac des Meches, er wel op lettend dat we aan markeringspunt 386 (op 2367 meter hoogte) rechtdoor te gaan en niet het korte klimmetje naar links, richting Castérino te nemen.

Vanaf hier zitten we even op onbekend terrein want dit verbindingsstukje naar de Vallon de la Minière (markeringspunt 383 op circa 1600 meter hoogte) deden we nog nooit eerder.

Op weg naar de Vallon de la Minière komen we volgens de stafkaart aan markeringspunt 387, op 2279 meter hoogte voorbij (de ruïnes van) een verlaten legerkazerne. Daarna is er aan markeringspunt 384 nog “Gias Vallauretta” om ten slotte markeringspunt 383 te bereiken. Her zijn we nog op circa 1,5 km van onze dagbestemming en waarbij we opnieuw op enigszins bekend terrein zitten maar dit niet zonder eerst nog voorbij de markeringspunten 382 en 88a te komen.

We kwamen wel reeds voorbij de Gîte Neige et Merveille en ook reeds 2 keer aan het op 200 meter verder gelegen Lac des Mesches. De gîte zelf bevindt zich in een volledig heropgebouwd mijnwerkersdorp maar hier logeerden we wel nog niet eerder.

Dag 4: Gîte Neige et Merveille – St.-Dalmas de Tende (station)

Ook het traject van de vierde dag deden we al eerder, al vertrokken we toen niet vanuit de Gîte Neige et Merveilles maar wel van het enkele kilometers verderop gelegen dorpje Castérino. Maar deze afsluitende etappe, die bestaat uit één lange afdaling, beviel ons dermate goed dat we die ng eens op het programma wilden. En omdat het traject nu ook enkele kilometers korter is, zullen we nu wèl tijd hebben om even te vertoefen in het pittoreske en mooi gerestaureerde dorpje Granile.

In afwachting van meer gedetailleerde uitwerking hierna alvast een recuperatie van wat ik daarover schreef na onze tocht in 2016:

Maar ook voor het tweede deel van het traject hadden we ten onrechte reserves. Maar hier heeft enige geluk bij improvisatie een grote rol gespeeld. Eerst bv. een rotspartij gedwarst die ons nog aan passages in het hooggebergte deed denken (met inbegrepen mooi vergezicht).

Verder nog even gepalaberd met een geitenboer die daar zijn zomerverblijf had om dan even verder, aan merkpunt 238 vast te stellen dat we van daaruit naar beneden naar St.-Dalmas de Tende, veel te vroeg voor de trein van 16.00 uur zouden zijn. 

Omdat we dat reeds voordien “in ’t snotje” hadden reeds vooraf uitgekeken naar alternatief en dit gevonden in ommetje via  de ruïnes van Mont Bonsapel (met uitzicht op de vallei van de Roya) en het pittoriske gehuchtje “Granile”. Eerst kort maar nijdig klimmetje van merkpunt van 238 naar 222 en vandaar verder naar 221 en 2220.

Vanaf het dorpje Granile is dan nog de asfaltweg volgen naar St.-Dalmas. Een complexloze maar mooie bergafdaling.

Door op het laatste moment nog wat te improviseren, werd dus ook de tocht van Castérino tot in St.-Dalmas meer dan de moeite waard. Onverwachte en mooie vergezichten werden daarbij ons deel. We waren in elk geval net op tijd om een kwartiertje later de trein van 16.00 uur naar Nice te nemen.

Tussen september 2017 en september 2018 werd er door omstandigheden nauwelijks aan deze website verdergewerkt. Mea culpa, mea maxima culpa.

Toch is het de bedoeling om vanaf dit najaar daar verandering in te brengen en om de trektocht van 2015 verder af te werken, deze van 2016 over te zetten van de blog naar de eigenlijke website en om het verslag neer te schrijven van 2017. Noch een heleboel achterstallig werk dus.

Tijdens deze septembermaand echter geen trektocht in de Mercantour noch  Alpi Marittime. Maar anderzijds hebben ook dit jaar minstens twee mensen van mijn website gebruik gemaakt om inspiratie op te doen voor hun trektocht. Want dat is toch wel het doel: mensen inspireren en concreet op weg helpen in dit prachtige Frans natioaal natuurpark.

Zo was er Jan Wyn die in juli van dit jaar (2018) een trektocht maakte vanuit Tende richting Italiaanse zijde, een tocht met een wat minder gelukkige afloop maar al bij al gelukkig zonder al te veel erg.

En dan is er ook nog  Wim Jespers die zopas terug is en voor de trekkersgroep Schampavie een tocht uitstippelde en deze wandelde met 13 personen. Ook Wim en zijn medetrekkers waren behoorlijk enthousiast over hun tocht. Een allereerste enthousiast verslag heb ik al. Het is nu volop wachten op hun foto’s.

Bij deze gelegenheid vermelden dat er in de zomer van 2017 -bij mijn weten- eveneens 3 Nederlandstalige personen een rugzaktrektocht in de Mercantour maakten. Van Jef Dries ontving ik daarvan een uitgebreid verslag terwijl het ook de bedoeling was dat wij Wim Boomstoppel ergens tussen Rifugio Genova en Rifugio Remondino (beiden aan Italiaanse zijde van het natuurpark) de hand zouden drukken, maar een grondige navigatiefout van onzentwege heeft daar een grondig stokje voorgestoken.

En tenslotte was er ook nog Jos Kooter die ik zopas nog eens aan het bedelen ben om een verslagje van zijn tocht in de zomer van 2017.

Bedoeling is dat ook de verschillende verslagen van derden een plaatsje vinden in deze website. Dit moet dan ook compenseren dat wijzelf voor september 2018 geen tochtverslag te publiceren hebben.

Voor mezelf dus heel wat werk voor de boeg. En anderzijds kan ik alleen maar hopen dat ook in 2019 nog heel wat mensen op basis van deze website hun weg terugvinden in het natuurpark Mercantour.

Van mijn kant beloof ik mijn uiterste best te doen om deze website nog wat te stroomlijnen en actualiseren zodat deze tegen het voorjaar 2019 tiptop in orde is.

Met vriendelijke groeten,

Nico Callens

Wie in de bergen gaat wandelen is bekend met het fenomeen “ups en downs”. Maar zo vergaat het ook een beetje met deze website: niettegenstaande er nog een berg teksten op verder verwerking liggen te wachten, is er sinds onze vorige trektocht in september 2017 geen “verdere poot” aan deze website uitgestoken.

De ambitie is er wel en er komt wel weer een tijdstip waarop weer een versnelling hoger wordt geschakeld. Maar momenteel liggen de (schrijf)prioriteiten even elders.

Hoe dan ook is deze website tot dusver een onafgewerkt verhaal en het is heel zeker de bedoeling om hier nog verder aan te werken. Maar daarvoor dus graag nog enig geduld.

Nico

We zitten volop in de herfst. Het weer is lang mooi gebleven en de temperaturen zijn nu nog verre van tegen het vriespunt. Van ernstige herfststormen zijn we tot dusver grotendeels gespaard gebleven maar we zitten wel in somber en nat weer waarmee we naar de korste dagen van het jaar aan het surfen zijn. Maar wellicht ben ook jij aan het broeden op plannen voor trektochten in het nieuwe jaar ?

Het opzet van deze site, evenals van bv. de website van de vzw Hiking Advisor, is om informatie over onze ervaring en ervaringen te delen met andere mensen.

Ook staat mijn mailbox ook open voor het beantwoorden van meer specifieke vragen. Een eerste contact kan daarbij altijd verlopen via de contactmogelijkheden van deze site (contactformulier en mogelijkheid om te reageren op tochtbeschrijvingen)

Wat specifiek deze site betreft baseer ik mij daarvoor op de eigen (korte) trektochten die ik de afgelopen jaren in het natuurpark Mercantour heb gemaakt. Maar toch heeft mijn eigen ervaring zijn zwaktes. Zoals bv. het feit dat wij door omstandigheden onze eigen trektochten beperken tot maximaal 4 dagen trekken maar bv. ook omdat mijn ervaring zich beperkt tot het westelijke deel van het natuurgebied, het gebied dat gelegen is tussen de as Saint-Martin-Vésubie/Le Boréon en de as St.-Dalmas-de-Tende en Tende.

Gelukkig is er de jongste jaren al behoorlijk wat respons gekomen van mensen die zich door deze website hebben laten inspireren maar die eveneens de meer oostelijke kant van het natuurpark zijn gaan verkennen. Bedoeling is ook om de ervaring van deze mensen in deze website te gaan integreren.

Zo maakte bv. Jef Dries een flinke lange tocht die vertrok in Auron. Van hem kregen we een vrij uitgebreid tochtverslag en samen met hem zijn we nu bezig om dat te bewerken opdat het conform het concept van de tot dusver opgenomen tochtverslagen ook in deze website zou kunnen worden opgenomen. We zijn daarmee nog verre van klaar maar ik kijk alvast uit naar het eindresultaat.

Jef Dries tekende alvast zijn trektocht uit op Wikiloc:

Maar ook de tochtverslagen van andere mensen komen in aanmerking om te worden opgenomen. Maar wat minstens even interessant is, is dat ik via deze website erin slaag om een netwerk uit te bouwen met trekkers die ervaring hebben met wandelen in het natuurpark zodat ook deze mensen kunnen worden ingeschakeld bij het beantwoorden van specifieke vragen.

Vandaar deze oproep om ook jouw ervaringen met het natuurpark Mercantour kenbaar te maken en desgevallend te delen via deze website. En heb je concrete opmerkingen over de inhoud van deze website, zo van die zaken waarvan je zegt: “daar ga ik nu toch niet voor 100% mee akkoord”, dan mag je die opmerkingen ook altijd overmaken. Ze zijn welkom omdat ze de kwaliteit van deze website steeds maar verder kunnen verbeteren. Wat dat blijft de hoofddoelstelling: zo kwalitatief mogelijke informatie aanbieden, informatie die steeds kan worden bijgestuurd om ze op een hoger niveau te tillen.

En ja: het is natuurlijk allemaal een kwestie van tijd, maar deze website is nog verre van af. Heel wat plannen daarvoor liggen nog op afhandeling te wachten. Zo dient het hoofdstuk over de overnachtingsmogelijkheden nog flink te worden uitgebreid terwijl ook de informatie over de bereikbaarheid per bus van de westelijke Mercantour in de website te worden opgenomen. Maar de boer, die ploegde voort…

In elk geval blijft deze website ook voor jou open staan: zowel voor vragen als voor tochtverslagen en aanvullende informatie. Vandaar deze oproep. Ik hoop dat ik op jullie kan rekenen.

Nico Callens

[contact-form][contact-field label=”Naam” type=”name” required=”true” /][contact-field label=”E-mailadres” type=”email” required=”true” /][contact-field label=”Website” type=”url” /][contact-field label=”Bericht” type=”textarea” /][/contact-form]

[contact-form][contact-field label=”Naam” type=”name” required=”true” /][contact-field label=”E-mailadres” type=”email” required=”true” /][contact-field label=”Website” type=”url” /][contact-field label=”Bericht” type=”textarea” /][/contact-form]

De tijd vliegt snel en onze voorbije trektocht lijkt door de beslommeringen van alle dag alweer lang voorbij. Door allerlei drukke bezigheden ook nog geen tijd gehad om verder te werken aan deze site, laat staan om het verslag van onze jongste tocht neer te pennen.

Blij ben ik alvast dat ik vorige zomer minstens 4 personen met zowel mijn website als met mijn persoonlijk advies op weg hebben kunnen begeleiden.

Jef Dries bezorgde mij alvast een uitgebreid verslag over zijn tocht in juni. Er wordt dan ook volop gewerkt om zijn ervaringen in deze website op te nemen. Verder was er ook nog ene Wim Boonstoppel die we hoopten onderweg te ontmoeten, maar door slechte navigatie van ondergetekende, hebben we mekaar mislopen.

Daarnaast was ook Jean-Claude Gabriel dankbaar voor het verstrekte advies en over de tocht die hij heeft gemaakt.

En zopas bereikte ons een mailtje van Jos Kooter. Ook hij was opgetogen over de tocht die hij heeft gemaakt.

Zowel de website als het verstrekte advies vond hij een grote hulp. Over bepaalde gedeeltes van zijn oorspronkelijke plannen heb ik namelijk bepaalde reserves geformuleerd terwijl ik dan weer zijn schrik voor de Pas du Mont Colomb (naar aanleiding van een commentaar op een andere site) ongegrond vond.

Schrijft hij:

“Mede door jouw mails hebben we die wandeling gemaakt (Mercantour) en het was geweldig. Pas de Colomb was geen enkel probleem, sterker nog, prachtig. Dank voor je mails, het heeft ons enorm geholpen.”

Het hoeft geen betoog dat dergelijke reacties mijn energie om aan deze website verder te werken, een boost geven. Maar alsof dit niet voldoende is: bij monde van Willy Jespers liet ook trekkersgroep Schampavie weten dat ze mijn website heeft ontdekt en dat zij volgend jaar het natuurpark Mercantour willen verkennen.

En de boer: hij ploegde voort.

Deze website is nog in volle opbouw èn evolutie. Ondanks het feit dat deze site reeds flink wat body heeft, is er echter ook nog flink wat werk aan de winkel. Opsommen wat er nog zowel op het getouw staat, zou mij hier echter te ver leiden.

Maar de jongste dagen toch ook reeds wat aanvullingen en bijsturingen uitgevoerd:

• Waar de pagina met actuele weersvooruitzichten tot dusver een subpagina was van de pagina met diverse info’s, is deze gepromoveerd en nu rechtstreeks terug te vinden in het hoofdmenu.
• Om de menubalk echter overzichtelijk te houden zijn de pagina’s met een overzicht van de uitvalspunten en over de bereikbaarheid met het openbaar vervoer gedegradeerd tot subpagina’s van de nieuwe hoofdpagina “bereikbaarheid“.
• Reeds lang was een pagina aangemaakt voor een lijstje met links, doch tot dusver was dit een lege pagina gebleven. Daaraan is ondertussen verholpen. Naast enkele algemene links is er ook lijstje met links naar nederlandstalige tochtverslagen van derden.
• Nu de mogelijkheid is om informatie van andere websites  in te bedden (to embed) in deze website, wat onder de pagina met actuele weersvooruitzichten mogelijk maakte, worden meer en meer statische kaarten met link naar de dynamische kaarten op o.m. Google Maps en GPSies.com vervangen door dynamische kaarten die vanuit de website zelf zijn te bekijken. Een aantal kaarten is op die manier reeds omgezet, maar tal van andere dienen nog te volgen.

Met de installatie van “Akismet” (keuze tussen gratis en betalend) eindelijk een oplossing gevonden voor die dagelijkse massale pogingen om (potentieel kwalijke) spam op deze website te plaatsen. En dit resulteert blijkbaar meteen in succes waardoor nu reeds mag worden besloten dat aan de kwaal verholpen is.

M.a.w.: vanaf nu staat de reactiemogelijkheid weer open en kan je mij via deze weg je opmerkingen en reacties over maken. Zelf hoef ik niet meer de aanvragen om een reactie te plaatsen, stuk voor stuk te gaan bekijken en goed of af te keuren en kan ik mij bezig houden met het modereren van de echte reacties. En dat scheelt een slok op de borrel want de eerste dag dat “Akismet” op deze site actief is, werden reeds 26 pogingen tot spam automatisch geblokkeerd.

Dat een mens dit niet eerder installeerde… Meer info: https://akismet.com/

Nawoord: Ondertussen zijn we reeds 10 dagen verder en in die tijd werden reeds 120 pogingen tot spam automatisch geblokkeerd. Maar wat meer is: dagelijks zijn er tot 500 pogingen tot “schadelijke aanval” van deze site. Tot dusver waren deze pogingen tevergeefs maar met dezelfde software is ook deze website tegen hacken beschermd.

Nadat ik de redactiemogelijkheid op deze website een aantal maanden had afgesloten, heb ik die gisteren opnieuw geopend. Waarbij ik dacht dat de pogingen tot spam ondertussen zouden zijn opgedroogd, blijkt dit ijdele hoop te zijn geweest. Ondertussen waren er namelijk opnieuw 22 pogingen tot spam.

Pogingen wel te verstaan want omdat elke reactie moet worden goedgekeurd, bereiken deze reacties met spam nooit de eigenlijke website zodat de bezoekers van deze site daar geen rechtstreekse last van ondervinden.

Maar voor mezelf is het wel telkens die totaal overbodige mails (waarbij veelal met Chinese of Japanse lettertekens) uit mijn mailbox en uit de toelatingslijst van deze website verwijderen.

Tot mijn spijt moet ik dan ook opnieuw de mogelijkheid om om deze website te reageren, blokkeren.

Wie mij evenwel wil bereiken, kan dat steeds via mijn e-mailadres: voornaam.naam@skynet.be.

Waarvoor mijn verontschuldigingen,

Nico Callens